Uw favoriete column besloot om toch maar eens niet de brug te maken. Tja, iémand moet de huichelarij in de foodsector aan de kaak stellen, toch? Hier is de geheel ambachtelijk vervaardigde terugblik van RetailDetail Food!
Hoog hypocrietgehalte
Wij hadden tenminste geen hinder van uittochtfiles of afgelaste vakantievluchten, hoogstens wat last van jetlag door het winteruur. Heerlijk stil was het op kantoor. Een beetje tè stil, bij nader inzien. Oké, er was dat fameuze grote internationale akkoord waarbij de allergrootste merkfabrikanten ter wereld zich engageren om plasticafval voor eens en voor altijd een halt toe te roepen. Applaus, zonder meer. Hoewel. Bij de ondertekenaars vinden we dezelfde namen die zich achter de schermen blijven verzetten tegen Europese maatregelen, nochtans. De toekomst zal dus uitwijzen wat hun handtekening werkelijk waard is.
Er was een YouTube vlogger voor nodig om te ontdekken dat jongeren hun bier en breezers sinds enkele maanden probleemloos door bol.com aan huis kunnen laten leveren. Het is daar tegenwoordig eerder bols.com dus. De winkel van ons allemaal laat de leeftijdscontrole over aan onderbetaalde freelance koeriers, en die vegen er feestelijk hun voeten aan. Daar bleek het bedrijf dan nog van te schrikken ook, zogezegd. Bij de lancering in maart hadden ze immers nog garanties beloofd. Hoe hoog kan je hypocrietgehalte eigenlijk wel zijn? Die jongeren vullen uiteraard ook allemaal netjes hun échte geboortedatum in wanneer ze een website van een alcoholmerk bezoeken, toch? Maggie De Block was niet bereikbaar voor commentaar.
Eenzame veganist
Terwijl de pompoensoep ons stilaan de oren uitkomt, bleek 1 november wereldveganismedag bovendien. Dat veroorzaakte in België nauwelijks een rimpeltje op de groentebouillon. Enkel de openbare omroep maakte in het kader van haar volksverheffende missie wat reclame voor een 100% plantaardige levensstijl, weliswaar met de waarschuwing dat je maar beter goed geïnformeerd bent, qua vitamine B12 en ijzer en zo. Tja, de meeste veganisten zijn hippe jonge Instagrammers die zich té recent tot het plantendom bekeerd hebben om nu al symptomen van een wankele gezondheid te vertonen, zeggen critici.
Ze zouden zich beter vooraf ook informeren over de sociale gevolgen van hun keuze, zo blijkt, want eenzaamheid is hun droeve lot. Immers, wie wil er nu nog een veganist uitnodigen op een etentje? Daar beginnen de meeste mensen liever niet aan, volgens de BBC. Anderzijds is lachen met herbivoren een riskante onderneming: vraag dat maar aan de voormalige hoofdredacteur van Waitrose Food Magazine: die moest deze week ontslag nemen na een grappig bedoelde tweet over planteneters, waarin hij suggereerde om alle veganisten één voor één af te knallen. Britse humor is ook niet meer wat ze geweest is.
Favoriete koek
Tenminste één winkelier haalde de internationale headlines: het was de genaamde Apu Nahasapeemapetilon junior, computerwetenschapper en uitbater van de voorlopig nog niet kassaloze Kwik-E-Mart conveniencestore in Springfield. Deze vrolijke man – toch een icoon en lichtend voorbeeld voor de hele foodretailsector – werd het voorwerp van een wereldwijd twitterstormpje nadat het gerucht zich verspreidde dat hij mogelijk uit de serie The Simpsons zou worden geschreven wegens te karikaturaal en racistisch. Alsof de andere personages in de reeks géén karikaturen zouden zijn, inderdaad. Maar goed, misschien moeten die hele Simpsons maar eens stilaan met pensioen, vooraleer ze qua urgentie en relevantie helemaal onder het nulpunt zakken. Ze zijn gewoon jammerlijk ingehaald door de werkelijkheid, met dank aan een president die dagelijks stoten uithaalt die geen enkele scenarist zou durven verzinnen. Bijna dertig jaar, het is mooi geweest. Zo lang gaat Filet Pur het niet rekken, wees daarvan verzekerd.
Overigens, nu we toch in de afdeling entertainment zitten: van deze nieuwsluwe periode maak ik graag gebruik om de food- en supermarktliefhebber die u toch allemaal bent, attent te maken op een nieuwe reeks vermakelijke filmpjes die comedian Lukas Lelie sinds kort elke maandag post op YouTube, onder het motto ‘Standaard Koekhandel’. De man nodigt collega-humoristen uit in de koekjesafdeling van Proxy Delhaize Heirnis voor een diepte-interview over hun favoriete koek, waarbij soms onvermoede filosofische hoogten worden bereikt. Nu ja, soms ook niet. Onder meer de onweerstaanbare kwaliteiten van de Kinder Bueno, de Délichoc, de Leowafel en de Melo-Cakes passeerden al de revue. Ideaal kijkvoer op grijze herfstvakantiedagen, maar let een beetje op want je krijgt er zin van. In koeken, dus.
In de luren
En dan nog dit. Supermarkten zijn verraderlijke bedriegers. Lepe verleiders, ook. Listige manipulators, minstens. Dat zeg ik niet, dat zegt de doorgaans best lezenswaardige Nederlandse columnist Teun van de Keuken, die wel vaker over voeding, marketing en duurzaamheid schrijft en daarbij graag de grote multinationals door de mangel haalt. Die naam is niet eens een pseudoniem, trouwens. Of toch nauwelijks: hij hoefde slechts één schamele ‘r’ te schrappen, want zijn vader heette Johan van der Keuken, mét r dus. Gerespecteerd fotograaf en cineast, die pa. Als u toevallig de kans mocht krijgen om zijn film De Grote Vakantie nog eens te bekijken, dan moet u het niet laten. Tenminste, als u graag geconfronteerd wordt met het pakkende verhaal van een terminale man die tijdens een wereldreis afscheid neemt van het leven. Met veel liefde en humor, nochtans. En past geheel bij de tijd van het jaar.
Maar goed, voor het hier àl te ernstig wordt: we hadden het over die dekselse Teun, die er een heel boek voor nodig heeft om mensen duidelijk te maken dat ze voortdurend in de luren worden gelegd terwijl ze routineus hun winkelkarretje voortduwen. De kern van zijn boodschap is, kortom, dat retailers kwaadaardige geesten zijn voor wie het élke dag Halloween is. Demonen die de argeloze shopper beduvelen zonder enig schuldgevoel. Ja, dit gaat over u, lezers van RetailDetail.
Rots in de branding
Speciaal voor de kwetsbare bevolkingsgroep die we ook wel consumenten noemen, schreef hij namelijk een heuse supermarkt-survivalgids. Waarin hij bijvoorbeeld uitlegt waarom er nooit klokken hangen in de supermarkt (om ons elk tijdsbesef te ontnemen), waarom je geen eetrijpe avocado’s moet kopen (iedereen heeft er al in geknepen), waarom je geen wijn moet kiezen met een medaille op het etiket (élke wijn die deelneemt aan een concours, wordt bekroond) en waarom je hard moet weglopen van producten met de claim ‘echt’, ‘natuurlijk’, ‘puur’, ‘ambachtelijk’, ‘traditioneel’ of zelfs ‘vers’ (allemaal 100% bedrog).
De man heeft nochtans zelf in 2015 een boek uitgebracht met de titel ‘Puur en eerlijk’ en hij was ook één van de oprichters van het zogenaamd (maar niet écht) slaafvrije chocolademerk Tony’s Chocolonely. Lekkere chocolade, leuke verpakking en een lovenswaardig verhaal dat echter strandt op een realiteit die wat complexer is dan een reclameslogan kan vatten. En dan werden ze nog slachtoffer van dumpingpraktijken bij Aldi ook. Tja, kan je tegenwoordig nog wel iémand voor de volle 100% geloven? Enkel uw geliefde column Filet Pur uiteraard: rots in de branding, paal boven water, huis van vertrouwen ook, sinds een jaar of twee. Zelfs in suffe, nieuwsarme herfstvakantiedagen. Zo is het toch maar net? Tot volgende week!
Elke vrijdag een overzicht van het FMCG-nieuws in uw mailbox? Meld u hier aan voor onze gratis RetailDetail Food Newsletter.
