“Duidelijkheid voor de klant en geen gedoe meer met kleine centjes”, tweet minister van Economie Kris Peeters, die een wetsontwerp belooft. Maar wordt het niet stilaan tijd om gewoonweg komaf te maken met cash?
‘Cashless society’
De deugddoende vakantie is intussen al enkele weken achter de rug, maar ik kom er graag nog even op terug. En wel hierom. Wij trokken door Denemarken, wel een Europees maar géén euroland. Toch hebben we van de hele trip geen Deense kroon in handen gehad. Dat was gewoon niet nodig. Denemarken blijkt namelijk goed op weg om een echte ‘cashless society’ te worden. Je vindt er geen enkele handelaar of horecazaak waar je niet elektronisch kan betalen. Bij voorkeur contactloos. Een eyeopener.
En iedereen doet het. Zelfs het kopje koffie bij hun smørrebrød betalen de Denen simpelweg door even met de betaalkaart te zwaaien. Dat gaat snel! Ik moest dus pinnen, maar goed. Overigens, niet alleen handelaars zijn mee, ook particulieren, zowel in de steden als daarbuiten. Op een rommelmarkt in een onooglijk dorpje hadden alle standhouders een kaartje met hun mobile pay nummer op hun tafel staan. Zo kan het dus ook. Geen briefjes of muntstukken meer nodig.
Toekomstgericht betaalbeleid
Wat een contrast met de situatie bij ons. Goed, de extra kosten voor elektronisch betalen werden afgeschaft, maar daar houdt het zo’n beetje op. Contactloos of mobiel betalen staat in België nog steeds in z’n kinderschoenen. En dat krijg je dan. Twee maanden geleden al sloeg Carrefour alarm omdat het een tekort voorzag van rosse muntjes van één en twee cent, waarop Unizo nog maar eens z’n oproep herhaalde om afronden tot op vijf eurocent verplicht te maken voor cash betalingen.
Een wetsvoorstel is intussen in de maak, vernemen we nu. Allemaal goed en wel, maar zouden onze overheid en de financiële sector niet beter werk maken van een écht toekomstgericht betaalbeleid? We hinken achterop. Vasthouden aan cash lijkt onredelijk: het is kostelijk, onhandig, onveilig. Wie of wat houdt ons eigenlijk tegen?
