Als vacatures tegenwoordig eerlijk moeten zijn, snacks gezond, eieren kipvriendelijk, zelfscankassa’s uitnodigend en prijzen roder dan donkerrood, waar gaat het dan eigenlijk naartoe met de foodretail? Filet Pur trekt een blik commentaar open.
Verboden te verbieden
Geen idee hoe het u de afgelopen zeven dagen verging, maar een minder goede week was het alleszins voor de nochtans machtige vleeslobby. Perfecte timing: nét op de vooravond van de Week zonder Vlees (die gaat maandag van start) besliste het Europese Hof van Justitie dat het verboden is te verbieden. De Franse regering had nooit die populistische ban mogen afkondigen op termen als groenteburger, sojasteak of vegetarische worst. De plantaardige sector rekent erop dat dit vonnis landen met gelijkaardige plannen (hallo Deutschland, ciao Italia) op andere gedachten zal brengen. Dat valt nog te bezien.
Ook bij PepsiCo weerklonk geen feestgedruis, na het publiceren van de kwartaalresultaten: Gen Z blijkt almaar minder te snacken, niet alleen uit gezondheidsoverwegingen maar ook wegens de drastische prijsverhogingen van de voorbije jaren. Daarmee komt een lucratief businessmodel – verslavende junkfood verkopen tegen premiumprijzen – behoorlijk onder druk te staan. Al valt het in Europa nog mee. Zou het onverwachte faillissement van suikerbommenleverancier Dunkin’ in Nederland verband kunnen houden met dezelfde trend? Het is alleszins een vreemd verhaal.
Eindeloos vertrouwen
De nieuwtjes zaten subtiel verstopt in een verder weinig spraakmakend interview in de financiële pers, maar hoe gaat dat: er is er altijd ergens wel eentje die wat beter oplet dan de rest. Dus haalde Colruyt begin deze week dan toch weer de headlines. Dat Okay met zelfscan zou beginnen, was eigenlijk al veel eerder aangekondigd, maar zie: sinds maandag is het dus harde realiteit. Nu ja, hard? Eerder heel soft, want de retailer bevestigt z’n schier eindeloze vertrouwen in de goedheid van de mens door géén poortjes te plaatsen en daar nadrukkelijk mee uit te pakken bovendien. Slechte karakters zouden het een uitnodiging kunnen noemen, maar zo zijn wij uiteraard niet, u kent ons.
Een fel contrast in elk geval met het opvallende bord met dreigementen en uitroeptekens dat de ondernemers in m’n lokale Delhaize ter afschrikking van gelegenheidsdieven bij de selfscan geplaatst hebben. Geen halve maatregelen daar: drie keer fout is een levenslange ban. Opvallende vaststelling: hoofdkantoren minimaliseren doorgaans het diefstalrisico bij die zelfbedieningskassa’s, ondernemers dramatiseren het eerder. Maar ja, wie betaalt de rekening? Exact.
Eerlijke vacatures
Nog zo’n welles-nietes tussen hoofdkwartier en vloer is trouwens de discussie over afvloeiingen bij de gefranchiseerde Delhaize-filialen. Een sociaal bloedbad volgens de Waalse vakbonden, die beweren dat duurdere medewerkers systematisch worden weggepest, om ze zonder één euro opzegvergoeding te vervangen door jobstudenten en goedkope flexi’s. Niks aan het handje volgens Kobbegem: de duizelingwekkende resultaten van de overgedragen winkels kunnen enkel het resultaat zijn van de inspanningen van dolgelukkige medewerkers.
Tuurlijk. En wie toch ontevreden zou zijn, kan altijd bij Colruyt Group gaan solliciteren: daar zoeken ze 900 verse krachten. Of bij Lidl, waar ze er driehonderd willen aanwerven: de discounter schakelt niet alleen de eigen medewerkers, maar ook AI in voor het opstellen van “eerlijke” vacatures, waarin inderdaad sprake is van rekken vullen, gangen poetsen en de kassa doen met de boodschap dat “zelfs de bazen hier niet op hun gat zitten”. En je hoeft niet door te groeien als je daar geen zin in hebt: ze zijn allang blij als je gewoon je job komt doen. Voilà.
Luid gezucht
Maar nog even terug naar Halle, want ook de lang verwachte comeback van de Rode Prijzen verdiende uw en onze aandacht. Bon, je scherpste wapen zorgvuldig in de lade opbergen, nét op het hoogtepunt van de inflatie en de promo-oorlog, dat was wellicht niet het allerbeste idee dat ooit werd afgeklopt in de bestuurskamer aan de Edingensesteenweg. Maar kijk, ze zijn ginds niet te beroerd om hun fouten ootmoedig toe te geven en op hun stappen terug te keren. Immers, “Niemand heeft het vaker verkeerd dan degenen die weigeren toe te geven dat ze het verkeerd hebben”, zoals de illustere moralist François de la Rochefoucauld al wist.
Niet dat we verder al teveel bochtenwerk hoeven te verwachten. Dat je bij de marktleider als koppel of alleenstaande toch vaak gedwongen wordt om volumes in te slaan voor een volledig jeugdkamp, dat vindt de CEO dan weer geen probleem: “Dat is nu eenmaal ons concept.” Lees: als ge niet content zijt, gade maar ergens anders winkelen. Oké dan. Onlangs nog hoorde ik een winkelbediende demonstratief luid zuchten toen ik één blik kikkererwten uit een strak gewrapt vierpak stond te wringen. Tja, ze had het schap pas netjes gespiegeld (naar Colruytnormen dan toch), ik snap dat, maar mijn keukenkasten puilen nu al uit. En hey, er is ook een Carrefour vlakbij, hoor.
Kiplekker
Nog geen Jumbo, evenwel. Dat Gele Gevaar bedreigt nochtans vooral de prijsspelers, leert een nieuw onderzoekje. Klanten van discounters vinden vlotter de weg naar de nieuwkomer dan shoppers van andere supermarkten. Wat nog niet betekent dat ze er ook grote sommen geld achterlaten, maar het is een begin. Wie het grootste slachtoffer is, mochten we niet weten. Gokje: het zal niet Albert Heijn zijn. Hoor ik toch van Albert zélf. In elk geval bevestigt de analyse wat Ton van Veen ook al meermaals aangaf: dat het Jumbo verdomd veel tijd kost om die hondstrouwe Vlaamse shopper te overtuigen. Tja, geduld is een schone zaak, maar je moet er wel de tijd voor hebben. En de vraag blijft of Jumbo die wel heeft.
Tot slot: niet alleen het Europese Hof van Justitie, ook de Zweedse Academie gaf deze week blijk van een opmerkelijke zin voor timing, door net voor de start van de Week zonder Vlees de Nobelprijs Literatuur toe te kennen aan de Zuid-Koreaanse Han Kang, vooral bekend van haar straffe boek “De vegetariër”, bepaald geen stationsromannetje. De titel had trouwens “de veganist” horen te luiden, want het hoofdpersonage eet evenmin nog eieren, ook niet als ze klimaatneutraal en diervriendelijk zouden zijn, zoals de Kipster eieren die vanaf vandaag bij Lidl liggen. Zondagochtend bij de pistoletjes, voor de gang naar de stembus? Zou zomaar kunnen. Tot volgende week!
