Tot drie jaar geleden verkocht Matthias De Waele (30) in Oostkamp auto’s, terwijl zijn partner Tine Vanderyse (29) bij Philip Morris werkzaam was. Niets liet vermoeden dat zij vandaag een goed marcherende Carrefour Market in Loppem zouden uitbaten…
Métier opdoen
“Ach, er kriebelde wel iets, het speelde in ons hoofd om samen iets te doen,” geeft Tine toe. “Ik kwam voor mijn werk in veel supermarkten en een buurtwinkel leek ons wel wat.” Eerst dachten Matthias en Tine aan een Express, maar in overleg met de verantwoordelijke voor de franchisenemers bij de centrale van Carrefour viel de keuze uiteindelijk op een Market. “We hebben het ons alleszins nog niet beklaagd,” klinkt het enthousiast in koor.
Na een intensieve opleiding in enkele geïntegreerde winkels – onder meer in de beenhouwerij, wat Tine wel wist te bekoren – werden Matthias en Tine in de praktijk gegooid: twee weken ter plaatse in Loppem met de uittredende uitbaters, Xavier Bouillon en Sylvie Clarebout. “Op zo’n korte tijd kun je het métier onmogelijk volledig onder de knie krijgen,” beseft Matthias. “Het is een basis, maar daarmee alleen kun je niet overleven.”
Met die opleiding was de kous overigens niet af. De winkel die Matthias en Tine overnamen, was niet meer up-to-date en Carrefour wilde graag meteen van bij de start een remodeling doorvoeren. Daar kwam nog de nieuwe zondagopening bij vanaf eind augustus, waaraan het personeel en het cliënteel moesten wennen, en meteen is overduidelijk dat Matthias en Tine de handen vol hadden. “Gelukkig hadden we continu ondersteuning van ons enseigne.”
Het juiste concept
De remodeling is vooral de versafdeling ten goede gekomen. “Dat is de trend en daar hebben we voluit op ingezet, met nieuwe meubelen voor groenten en fruit en de bakkerijafdeling. We zijn wat meters droge voeding kwijt ten voordele van kazen, vis, bereide maaltijden… Voorts is de winkel op allerlei vlakken aantrekkelijker gemaakt: ruimere rekken, led-verlichting, lage frigo’s, bestickering in de beenhouwerij voor een warmere sfeer…”
Tine en Matthias zijn zicht- en hoorbaar blij met de aanpassingen. “Dit is voor ons zonder meer het juiste concept, en het spreekt duidelijk ook de klanten aan. Ze blijven immers langer in de winkel dan vroeger en de gemiddelde aankoopkorf gaat omhoog. Ook het personeel is trots om hier te werken. De winkel (700 m²) is goed zichtbaar vanop de grote baan; alleen jammer dat de parking enkel op een zijstraat mag uitgeven, en niet op de hoofdweg.”
Slordigheid vermijden
De parking is wel netjes opgeruimd: verwaarloosde boompjes en struiken zijn verwijderd. Ook binnen zijn netheid en orde euh… aan de orde! “Ja, de facings moeten netjes aansluiten, er mogen geen gaten vallen, er mag in de winkel geen verpakkingsafval rondslingeren…” Het lijkt een obsessie van Matthias en het personeel lacht er al eens mee of mort soms, maar al bij loont die focus. Wie winkelt nu graag in een slordige supermarkt?
Intussen leert Tine voor slager. Ze wil in de beenhouwerij zelf meehelpen met de bereidingen, de schotels en de slaatjes. “Onze slagers kunnen op veel ervaring terugvallen en ze helpen me enorm. Dat is ook nodig, want het is niet eenvoudig. Bovendien moet het in avondonderwijs, want overdag zijn we druk in de winkel.” Naast een eigen aanbod voert de Market in Loppem ook bereide schotels volgens recepten van Sandra Bekkari via cateraar Beet uit Wingene.
Oog voor ‘speciallekes’
Dat is een rode draad in de manier waarop Matthias en Tine hun Market runnen: ze willen niet ‘gewoon’ winkelvoeren, maar extraatjes bieden, originele initiatieven nemen, met verfrissende ideetjes afkomen… “We willen bereiken dat de mensen speciaal omrijden naar Loppem om bij ons te komen winkelen.” De opvallende scooter van de Market, met reclamebelettering erop, zie je overal in de regio opduiken.
“Mensen vinden dat sympathiek. We krijgen er veel toffe reacties op. Voorts hebben we ook een koelwagen die we bij grote bestellingen van drank of voor een barbecue meegeven, maar ook wie niet bij ons koopt, kan hem voor een prijsje huren. Die geeft onze winkel eveneens de nodige visibiliteit. Hij is inzetbaar op communiefeesten, party’s van verenigingen, een grote barbecue en zo meer. De mensen betalen ons eigenlijk om voor ons reclame te maken!”
Ben ik goed bezig?
Eigenlijk kunnen Matthias en Tine nauwelijks geloven dat ze al staan waar ze staan. “We wisten niets! Zot eigenlijk… Je leeft op adrenaline, je staat er niet echt bij stil en gaat er met je hoofd vooruit in. Oké, we waren goed omkaderd, we mogen altijd hulp vragen als er iets is, de mensen van Carrefour hebben in alle fasen (de opleiding, de start, de remodelling…) advies gegeven, maar toch… Je weet uiteindelijk niet wat de behoeften zijn.”
Matthias maakt de opmerking in ons gesprek meermaals: “Als zelfstandige winkeluitbater heb je geen klankbord. Op het einde van de dag vraag je je soms af: ben ik wel goed bezig? De hulp van ons personeel is goud waard, dat wel. Sommigen werken hier al van voor ik geboren ben. We stellen ons dan ook bewust open voor advies en opbouwende kritiek. We bekijken de dingen samen, maar uiteindelijk ben je als zaakvoerder wel verantwoordelijk.”
