Het walhalla van de voeding bevindt zich voortaan in Gent, tenzij het zich toch elders zou blijken te bevinden. En de eindejaarsstrijd barst los: terwijl de ene foodretailer uit z’n schuilkelder komt, haalt de andere de mitrailleur boven. Loopt dat wel goed af?
Uit de schuilkelder
Hadden ze dat niet even onderling kunnen afspreken? Liefst drie foodretailers wilden deze week quasi simultaan een statement maken zonder ook maar de minste rekening te houden met de overvolle agenda van een arme retailjournalist. Tja, dat is de aandachtseconomie in de praktijk: in deze periode van het jaar wil je top of mind zijn. In het Frans noemen ze het mooi “la rentrée”: het is niet enkel terug naar school, het is gewoonweg back to business en geen klein beetje: de laatste maanden van het jaar zijn de cruciaalste, de zenuwen staan strak gespannen.
Het discours van Delhaize-baas Xavier Piesvaux, die na achttien maanden dan toch uit de tunnels onder het hoofdkantoor aan de Brusselsesteenweg kwam gekropen, verschijnt pas morgen wegens embargo, in àlle weekendkranten tegelijk, en ook op uw vertrouwde stek retaildetail.be. Ik mag nog niks zeggen maar u kunt de essentie zelf ook wel dromen: dat toekomstplan was de beste beslissing ooit uit de nochtans behoorlijk rijke geschiedenis van de leeuwen. Dat artikel had ik dus beter vooraf al geschreven, op een rustiger moment.
Met het machinegeweer
Van Kobbegem ging het linea recta naar de Heizel, waar Carrefour fors uitpakte op z’n Salon. Tijd om te proeven had ik helaas niet, maar duidelijk is wel dat de retailer er alles aan doet om nieuwe doelgroepen aan te spreken, met de introductie van vele tientallen bio-referenties, plantaardige opties, proteïnebommen, alcoholvrije aperitieven en bijna-gratis-eersteprijsproducten. Maar ook met een nieuw en authentiek gamma Italiaanse delicatessen en last but not least: een complexloos uitgebreid aanbod specialiteiten uit de Maghreb, mét halal-keurmerk.
De klant is tegenwoordig een “moving target”, aldus CEO Geoffroy Gersdorff. Het is wellicht daarom dat hij dan maar het machinegeweer bovenhaalt. In elk geval: dit jaar komt de retailer uit de rode cijfers, aldus een zelfverzekerde topman. Mede dankzij kostenbesparingen. Want terwijl Lidl meer dan ooit inzet op sport in het algemeen en voetbal in het bijzonder, hebben ze bij Carrefour snel hun conclusies getrokken na dat slappe EK: het sponsorcontract met de voetbalbond werd niet verlengd. Net als in Frankrijk, trouwens. Ook de Tour kan niet meer rekenen op centjes uit Massy. De retailer gaat z’n budgetten voortaan verstandiger besteden.
Showbizzretail
Flashback naar woensdag dan. Even leek het nog een pechdag te gaan worden voor Jumbo: het regende oude wijven en tot overmaat van ramp deed het roltapijt dat de klanten van de parking naar de winkel op de eerste verdieping moet brengen het niet. Maar kijk: toen ik de Vliegtuiglaan opdraaide verscheen er zowaar een prachtige regenboog aan de hemel – ik verzin het niet – en net voor elf uur schoot dat verdomde rotding dan toch in beweging. Goed ook, want het was er een ware overrompeling.
Als moeder van Eerd zelf de verplaatsing van Veghel naar Gent maakt, dan weet je dat dit voor Jumbo geen doorsnee winkelopening is. Een “walhalla” van de voeding, volgens topman Ton van Veen. Drieduizend vierkante meter beleving: je kan véél zeggen van het Gele Gevaar, maar qua visual merchandising hebben ze geen lessen te krijgen. Zo’n Foodmarkt heeft een hoog showbizzgehalte: het ziet er allemaal gelikt uit. En lef hebben ze ook wel: Jumbo gaat in een Gentse arbeiderswijk gerijpt vlees van 98 euro de kilo verkopen. Géén filet pur. Benieuwd of celebrity-slager Luc De Laet binnen een halfjaar nog even enthousiast achter z’n toog zal staan.
Cash in de koelkast
De retailer hoopt dat de meer begoede pendelaars uit de residentiële wijken tussen de haven en Lochristi een tussenstop zullen maken in de Muidewijk die tot voor kort een “voedselwoestijn” was. Kunnen ze meteen ook ter plaatse een hapje eten, in het Foodcafé. Je betaalt geen halve cent méér voor een pizza die je in de winkel laat afbakken, dan voor een die je mee naar huis neemt. Jumbo is één van de weinige foodretailers die halsstarrig blijft proberen om horeca in de supermarkt te integreren, terwijl Delhaize en Carrefour dat idee allang weer hebben begraven. Het wringt een beetje qua shoppermissie: laat je je halfvolle winkelkar staan om gauw de honger te stillen?
Wel opvallend: terwijl het in Nederland alle hens aan dek is om de meubelen te redden, en er plots ook weer sappige verhalen opduiken over Frits die stapels cash in de diepvries verstopte, straalt Jumbo in België steeds meer zelfvertrouwen uit. “We zitten in een stroomversnelling”, klinkt het. “We groeien met dubbele cijfers” (bon, dat is niet zo moeilijk als je nergens vandaan komt, maar toch) en vooral: “we maken nog amper enkele miljoentjes verlies, volgend jaar spelen we break-even”, aldus van Veen, die niet kan wachten tot dat eeuwige geëmmer over de “kerstenvelop” die België jaarlijks vanuit Veghel toegestopt krijgt, zal ophouden. Een sneer in de richting van z’n weinig loyale concurrenten kon er ook nog af: het sabotagewerk mag wel eens stoppen. Genoteerd.
Iedereen winnaar
Een Grote Goednieuwsshow bij liefst drie foodretailers op één week, dat was lang geleden, ook al bleven we qua écht harde cijfers wat op onze honger. Maar toch een vraagje: als Delhaize, Jumbo, Albert Heijn én Intermarché marktaandeel winnen, terwijl Carrefour naar eigen zeggen “stand houdt”, dan moeten we haast gaan concluderen dat de discounters het pleit aan het verliezen zijn, ondanks die zogenaamde koopkrachtcrisis die wel 93% van de consumenten hun koopgedrag doet aanpassen. Niet?
Een domme vraag misschien, maar hey: als je een domme vraag stelt, dan voel je je misschien dom, maar als je géén domme vragen stelt, dan blijf je dom. Everyone’s a winner, baby? Ik denk het niet. Straks gaan ze ons nog wijsmaken dat er werkelijk niemand meer verlies draait op die moeilijke en complexe Belgische foodretailmarkt. En dat op een vrijdag de dertiende. Gelukkig ben ik niet bijgelovig: dat brengt toch maar ongeluk. Tot volgende week!
