Merken zien hun Win for Life-verhaal stilaan tot een bitter einde komen, terwijl supermarkten ook maar junkies blijken, verslaafd aan nicotine én aan hoge prijzen. En ze hebben nog een drankprobleem ook. Dat wordt pijnlijk afkicken, waarschuwt Filet Pur.
Niet te zuipen
Simpelweg de prijzen verhogen, cashen en vervolgens de prijzen nogmaals verhogen: tot voor kort was dat voor merkenmultinationals zo’n beetje een Win for Life. Het kon gewoon niet op. Maar er komen barsten in het feestverhaal. Als zelfs een icoon als Coca-Cola moet toegeven dat shoppers in de supermarkt tegenwoordig makkelijker voor huismerken kiezen, tja, dan is er écht iets aan de hand. Die imitatiecola’s waren toch niet te zuipen? Zelfde verhaal bij Heineken, dat de zwakke cijfers nog wel deels op het kwakkelweer probeert te steken. Maar beide zijn het roerend eens: die prijzen gaan voorlopig niet meer omhoog. Het is welletjes geweest.
Dat vindt ook Hein Schumacher, de nieuwe CEO van Unilever: daar verkochten ze liefst 10% minder van die onbetaalbaar dure ijsjes afgelopen zomer. Forse prijsverhogingen konden de diepvriesmeubels niet redden. Tja, wat hadden ze gedacht? Dus moet het roer om. Analisten maken gewag van “een frisse wind” bij het bedrijf. Het wordt een orkaan: de topman heeft intussen zowat zijn volledige managementteam vervangen en de focus moet volledig op de dertig sterkste merken van de groep. Waaronder dus die dure ijsjes, die daarom nog niet per sé goedkoper gaan worden.
Dynamische optimisten
Je hoort de foodretailers dan al denken van “zie je wel!” Maar daar weten ze ook niet altijd wat ze willen. Die geagiteerde Alexandre Bompard maakte de afgelopen maanden flink van z’n oren over krimpflatie, graaiflatie en inflatie zonder meer, maar nu de prijzen stilaan een béétje stabiliseren, is het ook weer niet goed: daardoor vertraagt immers ook de groei wat bij Carrefour. Hoge prijzen zijn misschien niet goed voor de consument en de PR, maar wél voor de balans, daar moeten we niet flauw over doen. Easy money: ze zullen ervan moeten afkicken.
In België echter is het party time: ze zijn daar alweer de besten van de klas, immers. Waarvoor hulde, maar dat ze toch maar niet te vroeg juichen: makkelijke vergelijkingsbasis, u kent het deuntje. Volgend jaar zal pas duidelijk worden hoe duurzaam het herstel écht is. In Brussel, waar Carrefour met dank aan de vakbondsmilitanten van Delhaize flink marktaandeel won, heropenen de leeuwen nu immers de ene winkel na de andere met dynamische optimisten aan het roer. Dat verandert het speelveld.
Zelfs bij Delhaize Flagey, waar de medewerkers een maand geleden nog verontwaardigd staakten tegen hun nieuwe eigenaars, lijken de plooien min of meer gladgestreken. Het persbericht spreekt zelfs van een “gemotiveerde equipe”. Die weliswaar geen zin had in een groepsfoto, laat staan in een hoeraverhaal. Maar toch, het is een begin.
Geen afstel
Behoort binnenkort tot een vaag verleden: het wrange beeld uit die mooie song Smokers Outside the Hospital Doors van Editors. Mag straks niet meer. Net als de tabaksafdeling in de supermarkt: het houdt gewoon op. Klaar. Minister Vandenbroucke heeft het er helemaal mee gehad. Schrokken we? Dit zat er aan te komen, maar de reactie van Comeos was voorspelbaar boos en ook Unizo wil de discriminatie van grotere winkels aanvechten – een beetje vreemd: ze mogen immers blij zijn dat hun kleinere leden voorlopig nog wat uitstel krijgen. Op afstel hoeft niemand te rekenen.
Want laten we wel wezen: dit is een zinloos achterhoedegevecht, toch? Uiteindelijk is die nieuwe regeling nog een zwaktebod, een halve maatregel. Tabak zál verdwijnen, niet enkel uit de winkels maar gewoonweg uit de samenleving. Nieuw-Zeeland en het VK lopen voorop met hun uitdoofscenario’s, de rest van de wereld zal uiteindelijk wel volgen. In Nederland – waar zo’n supermarktban anderhalf jaar eerder ingaat – zijn Lidl en Kruidvat al volledig gestopt en hebben zowel Albert Heijn als Jumbo al aangekondigd dat ze niet gaan wachten tot het écht niet meer mag. Voilà.
Drankprobleem
Geen evidente beslissing, dat snap ik. Stoppen is aartsmoeilijk, en de budgetten van de grote tabaksconcerns zijn minstens even verslavend als de nicotine die ze verkopen. Maar er is geen weg terug. Dit is nu net een kans voor supermarktketens om zich als gezond en verantwoord te profileren. Walk the talk. Heel benieuwd dus naar de vastberaden communiqués die we zo dadelijk gaan ontvangen van de woordvoerders in Halle, Kobbegem, Zaventem, Erpe-Mere en Merelbeke. Hm, voorlopig blijft het stil. Tiens. Junkieverdriet?
Ik hou het straks bij de enige legale drug die ons overblijft, als er tenminste nog een deftige fles te scoren valt. Want alsof het allemaal nog niet erg genoeg was, zitten supermarkten ook nog eens met een drankprobleem: nergens zijn er meer lege plekken als in het alcoholrayon. Al is het in de andere rekken niet véél beter. Het gevolg van besparingen, stakingen en ruziemaken met leveranciers, onder andere. Zijn we verbaasd? Tot volgende week!
