Hebben Amazon en HelloFresh ongelijk? Waarom investeert Unilever in namaakvlees en hoe kreeg het werkgeversimago van Albert Heijn een deuk? Dat en veel meer ontdek je in het wekelijkse FMCG-nieuwsoverzicht van RetailDetail Food.
Even niet opgelet
Hoewel het uiteraard helemaal nooit iets gaat worden met voeding en dat vervelende internet, is het nu dus echt zover: Amazon is voortaan ook officieel actief op de Belgische markt met een voedingsaanbod. De dienst Amazon Pantry verkoopt zo’n 3.800 referenties droge voeding en dranken van bekende merken. Voorlopig enkel voor de Franstalige medemens weliswaar, aangezien de operaties worden aangestuurd vanuit Frankrijk, waar men het Nederlands als een opmerkelijk maar toch verwaarloosbaar spraakgebrek beschouwt.
Het lijkt er bovendien op dat Amazon in de eerste plaats begoede klanten beoogt, want de dienst is niet bepaald gratis: je moet Prime-lid zijn en je betaalt dan ook nog eens voor de levering én voor de doos. Jawel, voor de doos. Die Bezos is niet gek.
Worden Nederlandstalige klanten dan helemaal aan hun lot overgelaten? Toch niet, die kunnen al een tijdje terecht op de Duitse webshop van Amazon, die wél in een Nederlandse vertaling beschikbaar is – maar nog niet voor de dienst Amazon Pantry. En hoe het komt dat er nog altijd geen Belgische webshop is van Amazon? Ook dat kan RetailDetail u haarfijn uitleggen. Jef Bezos en zijn kompanen hebben destijds even niet goed opgelet en vergaten dus simpelweg de URL te registreren voor dat piepkleine landje waar het met e-commerce toch nooit zou lukken.
Daardoor wist een Antwerpse verzekeringsmaatschappij net iets sneller de hand te leggen op het gegeerde webadres amazon.be. Noteer mijn woorden: daar komt verandering in, hoor. Of de aandeelhouders binnenkort in staat zullen zijn om op een tropisch eiland te gaan rentenieren, durf ik echter niet te bevestigen.
Ice tea-oorlog op komst?
Dat het met dat internet nooit wat wordt, bewijst trouwens ook het nieuwste initiatief van HelloFresh, de aanstoker van de hype met de maaltijdboxen. Het bedrijf viert z’n vijfjarige jubileum met de opening van een pop-up store in Londen. U leest het goed: een fysieke winkel, in een trein- en metrostation dan nog. Het is niet enkel een marketingstunt maar ook een test om te kijken of er potentieel zit in zulke winkels. We kunnen HelloFresh geruststellen: fysieke winkels blijken al sinds enkele honderden jaren een leefbaar businessmodel, hoor.
Zouden mensen uw merk echt missen, mocht het morgen verdwijnen? Dat is een relevante vraag voor elke marketeer. Ze kwam bij ons op toe we lazen dat Nestlé en Coca-Cola hun joint venture rond Nestea stopzetten. Nestea leek altijd al meer een business opportunity dan een merk met een missie. Het resultaat van een verstandshuwelijk zonder veel passie. Wie zou Nestea missen? Een goed product, maar een project zonder ziel, een flesje zonder verhaal.
Niet dat Nestea gaat verdwijnen, voor alle duidelijkheid. Nesté Waters neemt het merk resoluut in handen en kondigt een volledige rebranding aan, met een nieuw, gezonder recept. De marketeers van Coca-Cola anderzijds denken dat ze het zelf ook wel kunnen, zo’n ice tea lanceren. Wie zijn wij om daaraan te twijfelen?
Zit er aldus een ware ice tea-oorlog aan te komen? Ze mogen zich wel haasten, allebei, want net nu komt Lipton Ice Tea met een nieuw recept, verfrissender en laag in calorieën, vernemen we. Moeten we dringend eens proeven. Er zaten echter geen staaltjes bij het persbericht, lieve mensen van Unilever (hint, hint) …
En over Unilever gesproken: net als Colruyt investeert dat bedrijf in de ontwikkeling van vleesvervangers. Een nieuwe technologie zal de smaak en textuur significant verbeteren, beloven ze. En de verkoop gaat gewoon via de slager. We hebben het hier al vaker geschreven: plantaardig is de toekomst, maakt niet uit hoe hard ze daar bij de Boerenbond over blijven mokken. Steeds meer ondernemingen begrijpen dat. En hey, groenteboeren zijn toch ook boeren?
Gejammer en geweeklaag
Er verschenen enkele weinig appetijtelijke vlekken op het blazoen van Albert Heijn. Medewerkers van de Vlaamse winkels die de retailer moet verkopen, deden afgelopen dinsdag een ontluisterend boekje open in het weekblad Humo. “De directie ziet ons niet meer staan”, daar kwam het gejammer en geweeklaag zo’n beetje op neer. En dus zien de verweesde ploegen het niet meer zitten.
De winkels draaien haast uitsluitend op tijdelijke krachten, de rekken worden niet meer aangevuld zoals het hoort, kortom, het is me daar een zootje. Nu ja, Humo sprak als we het goed geteld hebben met wel twéé winkelmedewerkers en de vakbonden hielden mee de pen vast. Maar toch, dat die absurde situatie niet te lang meer kan blijven aanslepen, is wel duidelijk.
Net nu werd bovendien bekend dat het aandeel Ahold Delhaize uit de Bel 20 wordt geknikkerd. De reden? “Niet Belgisch genoeg”. Ook de financiële wereld heeft immers in het snotje dat de lakens voortaan in Zaandam worden uitgedeeld en niet in Molenbeek. Toch kan dat de feestelijke stemming ten hoofdkantore Delhaize voorlopig niet verstoren. Volgende week kondigt de retailer immers een jubelprogramma aan naar aanleiding van z’n 150ste verjaardag. We zijn benieuwd! Het doet me eraan denken dat ik zeker die gratis fles Barolo niet mag vergeten te scoren, dit weekend.
Weerloze kleuters
Ook Lidl kreeg er een beetje van langs in de pers. De discounter tracht weerloze kleutertjes te bekeren tot de Lidl-huismerken middels de Facebook-actie ‘Gezond Op School Met Lidl’. De kindjes krijgen gratis bananen, yoghurt en muesli voorgeschoteld met de boodschap dat die bij Lidl beter en goedkoper zijn dan elders. Waarop ze hun ouders onder druk gaan zetten om voortaan de Carrefour maar voorbij te rijden. Want zo werkt dat in de snode reclamewereld. In Waterloo voelen ze de bui al hangen en houden ze de opening van een nieuwe Lidl-vestiging halsstarrig tegen.
Oorlog gaat uitbreken in Diegem. Een supermarktoorlog dan toch. Ondanks de ondraaglijke hinder van opstijgende en landende vliegtuigen zien zowel Okay als Bio-Planet en Lidl er nog mogelijkheden om de plaatselijke bevolking van troostvoedsel te voorzien. De lokale Aldi en Carrefour zijn al verwittigd.
Carrefour maakte deze week trouwens z’n jaarresultaten bekend. De omzet steeg weliswaar, maar de winst daalde voor het eerst in vijf jaar. Een niets ontziende prijzenoorlog op de Franse markt en aanhoudende moeilijkheden in China kosten blijkbaar handenvol geld. Tja, zou Georges Plassat al aan het uitbollen zijn misschien?
Niemand bolt uit bij Carrefour Belgium, laat dat duidelijk zijn. In tegendeel, het Belgische resultaat was het hoogste sinds de overname van GB door Carrefour in 2000. Ze zijn daar nu bezig aan een grote stoelendans, met in de hoofdrollen Arnaud de Lauzières, Geoffroy Gersdorff en David Kestermans. Die heren gaan de komende maanden aan het innoveren en implementeren dat het een naam heeft, let op onze woorden. Zoals in de hypermarkt in Hasselt bijvoorbeeld, waar voortaan elke dinsdag een team van personal shoppers klaarstaat om oudere en andersvalide klanten te begeleiden tijdens hun winkeltrip. “Geef mij de pincode van uw creditkaart maar, Jeanneke, dan komt dat hier allemaal in orde!”
Schone handen
Auchan komt dichterbij. De Franse hypermarktketen investeert miljoenen in een nieuwe kantorencampus nabij de Belgische grens. Vermoedelijk met de bedoeling om enkele écht intelligente mensen aan te trekken. De retailer versterkt ook z’n samenwerking met Système U in de nieuwe inkoopcentrale Alliance.
Of dat voldoende zal blijken om de toenemende concurrentie van lageprijzenkampioen Action af te houden, is maar de vraag. Action wordt een volwaardige Europese speler en bovendien verkoopt de keten almaar meer A-merken die je tot voor kort enkel in de supermarkt vond. Tja, die merken zijn ook niet van gisteren. Als het niet opschiet bij de traditionele spelers, dan zoek je alternatieven. Zoals Action. En ook Amazon, bijvoorbeeld. Inderdaad.
En als fabrikanten uitkijken naar alternatieven voor de supermarkt, dan doet de consument dat evenzeer. Niet voor niets openen er in Brussel tegenwoordig meer biozaken, boerenmarkten en coöperatieven dan ‘gewone’ winkels. Mensen willen graag weten waar hun voedsel vandaan komt en vooral waar hun geld naartoe gaat. Liever naar die keuterboer met z’n vuile handen dan naar de anonieme manager van een durfkapitaalfonds met hoofdzetel in George Town, concluderen ze dan weleens. Die heeft immers pas écht vuile handen, ook al valt dat niet zo op. Hm, ik ga maar eens gauw de mijne wassen. In onschuld. Tot volgende week!
Elke vrijdag een overzicht van het FMCG-nieuws in uw mailbox? Meld u hier aan voor onze gratis RetailDetail Food Newsletter.
