Sinds vorige vrijdag is het helder: slechts één retailer op aarde weet waar de klepel hangt. De anderen modderen maar wat aan. Of ze nu Jef, Dick of Alexandre heten. Hier is alweer een frisse kijk op de week, door RetailDetail Food!
Een soepel wijntje
Maar eerst nemen we u mee naar een bloedhete feesttent in Brussel, waar zowat een week geleden twee gedistingeerde heren in net kostuum gemoedelijk stonden te keuvelen.
“En, wat denkt u ervan?”
“Een soepel wijntje, moet ik toegeven. Ik proef zwarte kersen, toetsen van vijg en cacao ook. Het zou me niet verbazen als dit een Merlot was. Prima bij een stukje parelhoen of kalfsvlees, niet?”
“Och, het is geen grand cru, dat weet ik ook wel, maar het is nu eenmaal voor een goed doel…”
“Een uitstekend idee. Maar vertel me eens, meneer Knops, is Delhaize nu eigenlijk nog wel een Belgisch bedrijf?”
Daarop verslikte de CEO zich in zijn Bordeaux Jules Delhaize 2015. Hij was nochtans in opperbeste stemming aan de feestelijke dag begonnen. Goed, de locatie was niet wat hij aanvankelijk voor ogen had, maar Tour & Taxis was toch een valabel alternatief gebleken voor het park van Laken, en er was schitterend weer voorspeld. Zelfs een vervelend artikel op retaildetail.be had hem niet écht uit z’n humeur kunnen brengen, net zomin als de kelderende beurskoers van de fusiegroep waar hij nu tegen wil en dank deel van uitmaakte. Per slot van rekening krijg je niet elke dag de vorst op bezoek. Dus hij herpakte zich snel.
“Knoops is het, Sire, met dubbele o. En maakt u zich niet ongerust, we blijven het leidende merk in België. Gegarandeerd. Dat staat zwart op wit op papier. Geen twijfel mogelijk.”
“Ach zo. Dus die mooie nieuwe winkel in Wemmel, die is voortaan eigenlijk ook van u, als ik het goed begrijp?”
“Euh, nee, majesteit. Tenminste, nu nog niet. Maar dat is slechts een kwestie van tijd. Nog een jaartje of twee, en dan is deze vervelende overgangsperiode helemaal achter de rug. Intussen blijft u vanzelfsprekend gewoon uw boodschappen doen in Delhaize Mutsaard.”
“Ah, die winkel tegenover de Aldi, bedoelt u? Nee, daar ben ik al een hele tijd niet meer geweest. Ik laat mijn boodschappen tegenwoordig liever op het paleis bezorgen. Winkelen is zo’n gedoe, en we hebben al zo weinig tijd. Kent u HelloFresh? Echt wel lekker en makkelijk, moet ik zeggen. Misschien moet u dat ook eens proberen? En hebt u de prijzen gezien op Amazon.fr? Incroyable! Ja, wij moeten ook op de kleintjes letten…” Terwijl de koning zich vrolijk gestemd naar het reuzenrad begaf, zuchtte de geplaagde topman diep en liet zich nog een glas inschenken.
Boze buren en bange beleggers
De buren waren overigens niet blij met dat bonte verjaardagsfeestje van Delhaize: storend feestgedruis en te luid vuurwerk, dagen na elkaar, klaagden ze. Zonder veel effect. Want het gebeuren werd net als al het andere nieuws van de afgelopen week geheel overschaduwd door de nieuwste meesterzet van Jeff Bezos. Plots lijken alle supermarktketens incompetente kwasten, als je beleggers mag geloven. Wij hebben de conclusies eerder deze week al voor u op een rij gezet. Geen dank!
Beetje vreemd trouwens: tot voor een week leek niemand te geloven dat online de foodsector écht op z’n kop zou zetten. Nee hoor, dat ging nooit gebeuren. En nu gaan analisten en beleggers er collectief van uit dat het al zover is. Dat is wat perceptie doet. En kuddegeest, waarschijnlijk. In een scherpe column voor de Nederlandse radiozender BNR stelt financieel journalist Paul Laseur dat de oude vertrouwde supermarkt het nieuwe slachtoffer wordt van de online revolutie in de detailhandel. En dat Albert Heijn wel eens de volgende V&D zou kunnen worden. Ahold heeft zitten slapen, volgens de columnist, en daar verandert de acquisitie van bol.com niets aan: too little, too late. Hm, benieuwd.
Jeff neemt niet op
Het was in elk geval geen geweldige week voor onze favoriete Jef, de genaamde Colruyt. Na het publiceren van niet eens zo rampzalige resultaten kreeg zijn aandeel geweldige klappen op de beurs. Beleggers vinden Colruyt te duur, begrijpe wie kan. En dat terwijl ze in Halle koppig blijven reageren op élke prijsdaling en élke promotie bij élke concurrent. Behalve bij Amazon, dan wel. Maar de toverformule lijkt stilaan uitgewerkt.
Was ik Jef Colruyt, ik verkocht m’n winkel meteen aan Bezos. Gesteld dat die geïnteresseerd zou zijn, uiteraard. Het probleem is: Jeff gaat niet eens opnemen wanneer Jef belt. Colruyt is gewoon te klein. Amazon is groot en rijk genoeg om met een vingerknip geheel Carrefour op te kopen, zonder een centje pijn. En in Amerika moet Kroger dan maar hetzelfde doen met Ahold Delhaize. Dat heet ‘de vlucht vooruit’. Alsof die ketens plots wél innovatief zullen blijken wanneer ze nog gigantischer worden dan ze al zijn. Dacht het niet.
Het is al vaker gesteld: verandering is lastig voor grote, weinig wendbare bedrijven. Daarom komen frisse ideeën meestal van buitenstaanders, die geen hinder ondervinden van een rijke geschiedenis en een kostelijke, omvangrijke organisatie. Innovatie in de betaalwereld komt doorgaans niet van de banken, in de autowereld niet van de grote constructeurs. En in de retailwereld wél van Amazon. Een technologiebedrijf, geen supermarktketen. Tot nu, dus.
Gastro-toeristen
Als er een woord van de week moet worden verkozen, dan wint ‘gastro-nationalisme’ met glans. Geen schoonheidsprijs, wel een goed gevonden omschrijving voor half verdoken protectionisme op de voedingsmarkt, gelanceerd door Fevia. De aanleiding? De Franse wetgever speelt op slinkse wijze in op chauvinistische gevoelens bij het grote publiek, dat nu geen Belgisch zuivel of vlees meer lust. Wat meer is: Belgen kopen zelf ook steeds meer over de Franse grens, wat van ons dus gastro-toeristen maakt. Dat zal er de komende vakantieweken niet op verbeteren.
Gek genoeg kopen we steeds minder over de Nederlandse grens. Wellicht heeft dat alles te maken met ondernemende Nederlanders die zelf over de grens zijn getrokken om ons pindakaas en muisjes aan te smeren, met de bekende gevolgen. Om het leidende merk in België te blijven, houdt Delhaize z’n winkels nu zelfs zeven dagen op zeven, 24 uur op 24 open. Enfin, sommige toch. Om het evenwicht enigszins te herstellen, houdt Aldi intussen in Nederland een heuse Belgische week. De folder toont een reeks dubieuze Belgische fopartikelen die je aan een doorsnee Belg nooit kwijtraakt volgens ons, en of ze in ons land geproduceerd zijn willen we nog wel eens zien. Of zou u ooit drop in de vorm van ‘Brusselse Mannekes’ kopen, misschien?
Karikaturale komkommers
Wat moeten we van de verdere retailactualiteit denken? Het begint stilaan komkommertijd te worden, krijgen we de indruk. Dat producten in snelverkoop zich doorgaans in een onrustwekkende staat van bederf bevinden, was blijkbaar groot nieuws voor de media. Is er iemand verbaasd? Het dispuut tussen Hongarije en Heineken neemt ook al karikaturale vormen aan. De rode ster op het bieretiket zou aan een communistisch symbool doen denken en de fijnbesnaarde Viktor Orban vindt dat zijn volk al genoeg geleden heeft. Inderdaad: als ze daar nu ook al Heineken moeten drinken, wordt het leven pas echt ondraaglijk.
En verder: dat Walmart modemerk Bonobos overkoopt? Ach, hoogstens een faits divers. Er wordt zoveel gekocht en verkocht tegenwoordig. Drankenconcern Diageo bijvoorbeeld had wel 620 miljoen euro over voor een hobbyproject van acteur George Clooney, namelijk het tequilamerk Casamigos. Some guys have all the luck.
Mocht u geïnteresseerd zijn in de Amerikaanse snoepmerken van Nestlé: doe gerust een bod. Liever iets hartigs? De sauzen van Devos Lemmens zijn de uwe voor amper een miljard. Een fris Duits brouwerijtje daarbij? Gewoon even naar Leuven bellen, daar brengen ze dat wel in orde. En wat wij denken van de mooie resultaten van Duvel? Wel, we kennen mensen die daar méér dan flink toe hebben bijgedragen, maar we noemen geen namen. We zouden niet durven. U wel? Tot volgende week!
Elke vrijdag een overzicht van het FMCG-nieuws in uw mailbox? Meld u hier aan voor onze gratis RetailDetail Food Newsletter.
