Wat een week! De ene na de andere retailer wordt onder curatele geplaatst, en een omgekeerde driehoek zet de foodsector op zijn kop. Klinkt mysterieus? Lees dan gauw het FMCG-overzicht van RetailDetail Food.
Beleefdheidsbezoek
Nee, die Alexandre Bompard, de nieuwe baas-boven-baas van Carrefour, laat er geen gras over groeien. Hij broedt op drastische maatregelen om de Franse hypermarkten weer vlot te trekken en denkt daar bij onder andere aan winkelsluitingen, zondagsopeningen en het in franchise geven van enkele filialen. En als het regent in Parijs…
De topman werd deze week eventjes gesignaleerd op de grote eindejaarsbeurs van Carrefour Belgium. En dat was dus meer dan een beleefdheidsbezoekje: het complete uitvoerend comité van de groep wordt hertekend en François-Melchior de Polignac, de CEO van Carrefour Belgium, krijgt een treinkaartje richting Frankrijk, waar hij voor zijn voorganger Gérard Lavinay mag gaan werken. Guillaume de Colonges, die uitvoerend directeur Noord- en Oost-Europa wordt, zal vanuit Frankrijk ook België rechtstreeks aansturen.
Wat moeten we daarvan denken? Nadat Delhaize onder curatele van de Nederlanders van Albert Heijn werd geplaatst, zien we nu eigenlijk hetzelfde gebeuren bij Carrefour, waar de groep haar greep nog versterkt. Een teken van tevredenheid over de gang van zaken? Of is België gewoon te klein voor een volwaardige CEO? Het zijn maar vragen…
Trouwens, over Carrefour gesproken: nu ze wel zeker weten dat die fameuze Albert Heijn aan de Antwerpse Groenplaats weer weggaat, hebben ze besloten om flink te investeren in de Carrefour Market onder diezelfde Groenplaats. Die werd volledig vernieuwd en biedt nu een opmerkelijke service: klanten kunnen hun boodschappen in de winkel achterlaten om ze binnen het uur aan huis geleverd te krijgen. Ook iets dat vanuit Parijs komt overgewaaid, trouwens. Just saying.
Trop is teveel
Alsof Colruyt een statement wilde maken na ons veel gelezen artikel over 1+1 promo’s, stonden ze vorig weekend wél prominent in de schappen, de gratis producten, met in grote letters de obligate vermelding ‘reactie concurrent’. Enfin, toch in minstens één winkel. Ja, we hebben trouwe lezers daar in Halle.
De meeste fabrikanten vinden het een spijtige tendens, aangezien ze zelf het grootste deel van de factuur betalen. Maar je zou denken dat consumenten onverdeeld gelukkig zijn met de toenemende neiging van retailers om producten gewoon gratis weg te geven. Niet? Wel, de meningen blijken verdeeld. Gratis is nog niet genoeg, voor sommigen, maar voor anderen is trop gewoon teveel. Ze vinden geen plaats meer in hun voorraadkast en worden diepongelukkig van onnodige verspilling. Een vervallen pak ham moeten weggooien, dat voelt alsof je het dubbel betaald hebt, ook al kreeg je het voor niks.
De open brief van een alleenstaande moeder aan het adres van Delhaize kon dan ook rekenen op enige bijval in de lokale pers. “Wat moet ik met twee eetklare meloenen of twee zakken aardappelen?” vroeg ze zich af. 1+1 promoties houden geen rekening met singles en bejaarden, die dan ook de rekening betalen terwijl grote gezinnen hun profijt doen. En zo is het dus altijd wat. Voor sommige doelgroepen is gratis gewoon het nieuwe duur. Bovendien, u weet het intussen wel: als een dienst gratis is, dan is de consument het product. Dat geldt ook voor u, lieve lezer van dit gratis (!) artikel. Doe er uw voordeel mee – of nee, daar doen wijzelf natuurlijk al…
Dure citroenen
Bij Aldi doen ze niet aan gratis, ze kunnen daar immers rekenen. En waren merkfabrikanten al enige tijd bezorgd om de hardere inkooprelaties met fusiegroep Ahold Delhaize, dan krijgen ze daar nu nog een zorg bij. Ook bij Aldi Nord vinden ze nu immers dat de speeltijd voorbij is: de discounter wil de inkoop van A-merken in Europa centraliseren om zo nog scherpere prijzen af te dwingen van de grote multinationals. Die gemoedelijke gesprekken in Erpe-Mere behoren binnenkort tot het verleden, in Essen liggen de duimschroeven klaar.
Ook bij Spadel geven ze niks weg: ze verkopen daar zoveel gearomatiseerde waters dat er dringend een nieuwe bottelingslijn moet worden gebouwd. Water met een smaakje is hip, ook al staat er een stevige prijs tegenover. Slimme collega’s van De Standaard berekenden dat die smaakjes wel heel erg duur zijn. En dus verre van gratis: 17,32 euro per citroen, alstublieft. Dat hebben ze geleerd van hun collega’s merkfabrikanten, wellicht: want die zijn vorig jaar gemiddeld 4,2% duurder geworden, en dat schijnt een Europees record te zijn. Dit jaar zal die stijging minder groot zijn, omdat Aldi de prijzen van enkele grote merken naar beneden drukt. En Colruyt volgt.
De discounter zit trouwens niet stil: het nieuwe digitale platform met alle mogelijke informatie over de voedingsproducten van de huismerken binnen de groep, is alweer goed gezien. Toch wordt Colruyt door analisten van ABM Amro ronduit ‘lui’ genoemd. Dat bedoelen ze dan in financiële zin: er staat teveel geld op de balans, waarmee de groep niks aanvangt. Dat geld brengt dan ook nada op, net als uw spaarboekje. Apps ontwikkelen is niet voldoende, Jef Colruyt zou eens dringend een grote overname moeten doen, of zo. Iemand een idee?
Ietsisme
Het geloof van foodretailers in e-commerce blijft eerder wankel. Je zou het kunnen benoemen met de mooie term ‘ietsisme’, die verwijst naar mensen die geloven dat er toch ‘iets meer’ moet zijn tussen hemel en aarde, zonder dat ze zich tot een godsdienst wensen te bekeren. Wel, op dezelfde manier wensen supermarkten enerzijds hun broek niet te scheuren aan online investeringen, terwijl ze het anderzijds in diezelfde broek doen bij de gedachte dat ze de e-trein weleens zouden kunnen missen. Een spagaat, heet dat, en daar kun je meer mee scheuren dan enkel een broek. Ouch!
Dat geldt zeker niet voor Carrefour Belgium: die retailer opende in september nog eens vijftien nieuwe afhaalpunten voor drive.be, waardoor e-shoppers nu al op 152 verschillende plekken hun boodschappen kunnen afhalen, tenzij ze die laten bezorgen door PostNL of Bringr.
Zouden we op die afhaalpunten ook de bierpakketten kunnen oppikken die we bestellen bij Beerwulf, het online platform voor speciaalbieren dat op financiële steun van Heineken mag rekenen? We betwijfelen het. Die webshop zet na een succesvolle Nederlandse lancering nu de stap naar België en wil heel Europa veroveren, met een platformmodel waarop al 150 brouwers zijn aangesloten. Hopelijk voor de initiatiefnemers blijft de Nederlandse brouwreus fondsen investeren, ook nu de Mexicaanse aandeelhouder Fomento Economico Mexicano besloten heeft om te cashen, waardoor de beurskoers onderuitging.
Eten/gegeten
Blurring, of het vervagen van de grens tussen retail en horeca, is een hype die nu al wel enkele jaartjes aanhoudt in foodretail, maar dan toch hoofdzakelijk in theorie. Al lijkt daar stilaan verandering in te komen: twee Belgische retailers zetten nu concrete stappen. Enerzijds is er Carrefour Express, dat naar het lichtende voorbeeld van het Franse Carrefour Bon’App steeds meer inzet op onmiddellijke consumptie, en daartoe zelfs de beperkte openingsuren voor voedingswinkels in vraag stelt. Anderzijds is er Spar-grossier Lambrechts, die met het nieuwe enseigne Spar Good Food horeca-elementen toevoegt aan de buurtsupermarkt. Of toch alvast in twee pilootwinkels.
Ja, in de FMCG-sector is het meer dan ooit eten of gegeten worden. Dat ondervond afgelopen week ook het baanbrekende en Belgische Ecover, een ecologische pionier die enkele jaren geleden nog een mooie overname deed in de VS maar die nu zelf in handen komt van een veel grotere Amerikaanse concurrent. Want inderdaad, de eigenaar van WC-Eend meende zich een milieuvriendelijk imago te moeten kopen en de aandeelhouders van het uit idealisme geboren bedrijf in Malle bleken wel groen maar niet gek.
Vette hummus
Jongeren worden massaal vegetariër, kopte onder andere Humo, want die slachthuisschandalen hakken er stevig in bij de jeugd. Voor hoe lang, dat is een andere vraag. Maar toch: zelfs de nieuwe, omgekeerde voedingsdriehoek van het Vlaams Instituut Gezond Leven gaat voluit voor plantaardige voeding. Dat is immers de toekomst, zoals wij van RetailDetail Food al wel vaker voorspeld hebben. Niet dat iedereen in de voedingsindustrie er gelukkig mee is. Voedingsdeskundige Patrick Mullie legt de vinger op de wonde: “Producten met hoge winstmarges, zoals frisdrank en fastfood, worden afgeraden, en producten met lage winstmarges, zoals groenten en aardappelen, worden gepromoot.”
De vleesindustrie en de Boerenbond zijn ronduit boos: hummus is vetter dan ham, zeggen ze. Ook Fevia wijst erop dat de weg naar de hel geplaveid is met goede bedoelingen. Is het model wel wetenschappelijk onderbouwd? Sommige productgroepen worden negatief benaderd, “hoewel de voorbije jaren enorme inspanningen zijn geleverd”, luidt het. Veel vager kan een communiqué niet zijn. De VLAM getuigde van veel gevoel voor timing door net nu een rundvleescampagne te lanceren. Je kunt het niet verzinnen. Maar anderen tonen zich blij. Danone bijvoorbeeld, stuurde een juichend persbericht uit omdat melkproducten, hoewel niet bepaald plantaardig, toch een duidelijke plaats krijgen in de driehoek. Ze hadden blijkbaar erger verwacht.
Misschien toch nog even aanstippen dat het wel degelijk gaat om een Vlaamse voedingsdriehoek, en dat de Franstalige medemens dus zonder enig voorbehoud zijn dagelijkse blauwwitte steak mag blijven verorberen. Bereid in goede boter, dat spreekt! Mét in ossenwit gebakken frietjes! Vergeet dat blaadje kropsla niet bij die klot mayonaise. Allabonheur! En tot volgende week!
Elke vrijdag een overzicht van het FMCG-nieuws in uw mailbox? Meld u hier aan voor onze gratis RetailDetail Food Newsletter.
