Dreigen, liegen, bedriegen: in handelsrelaties wordt valsspelen steevast beloond, leerden we afgelopen week. Aan complottheorieën geen gebrek in het vrolijke nieuwsoverzicht van RetailDetail Food!
Krokante meteoriet
Wij dachten dat vlees eten het nieuwe roken was. Dat consumenten na al die schandalen massaal overschakelden op Quorn en quinoa. Dat namaak- en kweekvlees voor een grote doorbraak stond en dat, met andere woorden, de slagerstoonbank op korte tot middellange termijn uit de supermarkt zou verdwijnen. Wij bleken te dwalen: Belgen eten nog steeds zoveel vlees dat het land wel 2.000 slagers tekort komt. En dat ondanks het feit dat je niet eens een slagersdiploma hoeft te hebben om vlees te verkopen, tegenwoordig. Wat nu ook weer niet bijdraagt tot het consumentenvertrouwen, eerlijk gezegd.
Groentjes dus? Zelf bereid ik drakentanden graag in de oven, en bij gevulde schatkistjes past een sausje van clownsneuzen. Daar mogen meteorietjes bij, krokant gebakken. Maar met een komkommer in de hand denkt mijn allerliefste toch aan wat anders dan ‘frisbees voor elfjes’ en ik ga u uiteraard niet vertellen wat ik van meloenen vind. Ach, laten we de kinderlijke fantasie maar niet bezoedelen. Dubieuzer is de beslissing van Delhaize om voortaan de trollenknotsen en indianenkano’s per stuk te verkopen in plaats van per gewicht, en dat terwijl de kleinste juist de lekkerste zijn. Benieuwd welke logica daar achter zit. De mogelijkheid om 1+1 promoties te voeren?
No big deal
Het zal toch niet zijn om de tuinbouwers een eerlijker prijs te garanderen voor hun noeste arbeid? Want de Europese Commissie wil nu wel komaf maken met oneerlijke handelspraktijken, volgens EuroCommerce, de Europese stem van de retailsector, is er helemaal geen probleem: boeren moeten gewoon leren produceren wat de markt vraagt, punt. Door die nieuwe regeltjes zal geen landbouwer nu een cent meer gaan verdienen, meent de organisatie stellig te weten. Of was het een dreigement? Inderdaad, retailers zullen geen orders op het laatste moment mogen annuleren of contracten eenzijdig wijzigen, maar ze mogen nog altijd hun leveranciers laten betalen voor een plaats in het schap, of voor promoties. Big deal?
Voor alle duidelijkheid, in dat hele debat over oneerlijke praktijken is het Europa vooral te doen om de bescherming van keuterboertjes en kwetsbare KMO’s, als we het goed begrijpen. Multinationals kunnen hun eigen boontjes wel doppen. Dus als in Frankrijk intussen het conflict tussen prijsbreker E.Leclerc en Coca-Cola verder escaleert, hoeft niemand zich zorgen te maken. Tenzij de teleurgestelde shopper. Best een interessante case, trouwens. Valt dat lang vol te houden, winkels zonder het iconische colamerk? Verlies je daar geen duizenden klanten mee? Wel, volgens sommige bronnen bevoorraadt de retailer zich nu met frisdrank uit andere Europese landen, onder meer via… het dure België. Parallelimport voor gevorderden is dat. Leven we niet in een wonderlijke wereld?
Piepende watjes
Lidl heeft enige tijd geleden de weinig bescheiden ambitie geformuleerd om tegen 2020 de beste werkgever te worden binnen de Belgische retailsector. Dat verzinnen we niet, ze zeggen het zelf, blauw op wit. Goed, er staat niet bij of ze begin of eind 2020 bedoelen, en dat scheelt toch al gauw twaalf maanden, maar toch: héél veel tijd hebben ze niet meer. Zouden ze weten dat een werknemersonderzoek één van de pijlers is van zo’n Great Place to Work traject? In dat geval zullen ze ongetwijfeld beseffen dat er nog werk aan de winkel is. Na die kortstondige staking in Oostkamp vorige week dreigen de vakbonden nu immers met een nationale staking en dat is niet uit grote tevredenheid met het personeelsbeleid. De werkdruk is te hoog, vinden ze. Werkdruk? Och, dat ze maar eens een weekje komen meedraaien bij RetailDetail, dan zullen ze wel anders piepen, de watjes.
Bij Carrefour weten ze wat de gevolgen kunnen zijn van stakingsacties: pijnlijk omzetverlies, meer bepaald. Topman Alexandre Bompard houdt vol dat het transformatieplan op koers zit maar vervangt voor de zekerheid wel zijn halve raad van bestuur. Drie van de vier nieuwkomers hebben hun strepen verdiend in de digitale wereld en dat is waar de CEO naartoe wil. De vierde komt uit de luchtvaartsector. Wat kan dat betekenen? Dat Carrefour weer een hoogvlieger wil worden? Dat de boodschappen zo goed als gratis worden, maar dat shoppers zullen moeten bijbetalen voor het gebruik van de parking, het winkelwagentje, de boodschappentas, het kasticket…? Of misschien moet die man de vrije val van de beurskoers zien te stoppen. Want beleggers lijken nog lang niet overtuigd en lopen in een wijde boog om het Carrefour-aandeel heen.
Binnen en buiten
Aan de overkant van het Kanaal geeft een collega nochtans het goede voorbeeld: Tesco, dat toch ook flink wat hypermarkten runt, liet recordwinsten optekenen. Maar daar hebben ze de digitale sneltrein dus niet gemist. Ook het Duitse Rewe blikt terug op een uitzonderlijk mooi jaar, in een nochtans erg competitieve markt. Het kàn dus wel, als je maar wat beter je best doet.
Is e-commerce dan toch de toekomst in food? Bij Delhaize zijn ze helemaal overtuigd. Nu blijkt dat 40% van de onlineklanten vandaag al kiest voor thuisbezorgen, breidt de retailer de leveringsuren uit: je kan je boodschappen voortaan al om 7u ’s ochtends laten afleveren, of om 21u ’s avonds. Nu ja, aangezien een werkdag bij RetailDetail ruwweg rond 6u begint en zelden voor 23u eindigt, zijn wij daar dus niks mee.
Gelukkig behoren winkelbezoeken tot ons welomschreven takenpakket. En als we bij Carrefour Express binnenlopen, dan zijn we tenminste zeker dat we meteen weer buiten staan. Niet omdat we daar onze gading niet zouden vinden, wel omdat ze er tegenwoordig mobiele kassa’s hebben om shoppers in sneltempo te laten afrekenen.
Het Sparmysterie
U herinnert het zich vast: die ene Antwerpse winkel van Albert Heijn die lang de daadwerkelijke fusie tussen Ahold en Delhaize tegenhield, kwam uiteindelijk in oktober van vorig jaar voor een Bonusprijsje in handen van Retail Partners Colruyt Group, dat er een Spar zou openen. Zou. De intentie geldt nog steeds, afgaande op het Spar logo dat al een tijdje op de ramen prijkt. Toevallige voorbijgangers worden zelfs uitgenodigd om door het raam te kijken, om er zich van te vergewissen hoe hard er gewerkt wordt in die nieuwe winkel. Welnu, wij hebben dat eens gedaan: als ze dàt werken noemen, dan wil ik ook wel op de loonlijst komen staan. Niks geen beweging valt daar te bespeuren. De lokale media maken al gewag van ‘een groot mysterie’. Het moet zijn dat ze bij Colruyt Group meer dan geld genoeg verdienen om de huur te betalen zonder dat daar inkomsten tegenover staan.
Er zijn lieden die zich erover verheugen dat die fameuze roze chocolade stilaan dichterbij komt: na Japan en Zuid-Korea verschijnt een babyroze uitvoerig van KitKat nu ook in Groot-Brittannië. Het is, kortom, slechts een kwestie van tijd voor die ook bij ons in de rekken ligt. We gokken dat de Belgische primeur niet naar Colruyt zal gaan – tenzij Nestlé dat aanslepende conflict met een onvervalst charmeoffensief denkt op te lossen. In elk geval heeft de merkfabrikant het nobele voornemen geformuleerd om tegen 2025 enkel nog recycleer- of herbruikbare verpakkingen te gebruiken. Nu ja, nobel? Greenpeace was niet eens een béétje onder de indruk. “Ze zouden met die plastics beter helemaal stoppen”, klonk het droog.
Dat vinden wel meer mensen. Want ook al gaat Colruyt nu in z’n eentje het hele zwerfafvalprobleem oplossen, de roep om statiegeld op petflessen klinkt steeds luider. Dat is echter niets minder dan een slinks complot, vernemen we nu van een goede bron die we hier niet zullen onthullen. Weet u wat het blijkbaar is? Die fameuze Statiegeldalliantie wordt heimelijk aangestuurd vanuit Nederland met als enige bedoeling de dranken in België nog duurder te maken. Het is met andere woorden een laffe streek van Hollandse supermarktketens om nog meer grensshoppers aan te trekken dan ze nu al doen. Slim lobbywerk van Jumbo & co! Beweert die bron dus, met uitgestreken gezicht. En onze steden en gemeenten trappen daar zomaar in. U ook? Ik vreesde het al! Tot volgende week!
